Heel België hoopt op titanenduel tussen Remco Evenepoel en Tadej Pogacar: “De Giro primeert, maar dit kan er ook wel nog bij”

Tadej Pogacar raast als een stoomtrein door het voorjaar en kan in Luik-Bastenaken-Luik de kers op de taart plaatsen. Zijn belangrijkste concurrent? Remco Evenepoel, vorig seizoen winnaar van La Doyenne. Zet de wereldkampioen vandaag de kers op zijn wonderjaar?

Een fragment uit De Zondag van 11 maart 2022, daags na de koninginnenrit van Tirreno-Adriatico waarin Remco Evenepoel pas als dertiende is geëindigd, op vier minuten van Tadej Pogacar. “Op dit moment mag de kans dat Evenepoel nooit een grote ronde zal kunnen winnen wel heel reëel lijken,” schreef ondergetekende, “er zijn nog veel andere mooie wedstrijden waarin hij zijn onbetwistbare kwaliteiten volledig kan benutten. Te beginnen met enkele eendagsklassiekers in de maand april.”

Het moet gezegd: we hadden het bij het rechte eind én we zaten er volledig naast. Zes weken later won Evenepoel met Luik-Bastenaken-Luik zijn eerste Monument, zes maanden later won hij met de Vuelta zijn eerste grote ronde. Zondag 24 april 2022 was de dag waarop vele twijfels rond zijn persoontje als sneeuw voor de zon verdwenen. Vandaag, zondag 23 april 2023, kan dan weer de climax van een wonderjaar worden. Luik, Vuelta, wereldkampioen en nogmaals Luik? We herhalen het: het was een wonderjaar, waarin Evenepoel 403.630 euro prijzengeld bijeen reed. Nu alleen nog die Sloveen in een man-tegen-man-duel verslaan – vandaag is zo’n kans. De cijfers geven Evenepoel alvast het lichte voordeel van de twijfel.

26,6 procent

Sinds Luik-Bastenaken-Luik 2022 werkte Evenepoel 64 wedstrijddagen af. Zeventien keer was hij aan het feest, waarvan drie eindzeges en één ploegentijdrit. Zijn winstpercentage? een straffe 26,6 procent. Vijf keer, onder meer in Luik-Bastenaken-Luik, Clasica San Sebastian en het WK op de weg in Wollongong, gebruikte hij zijn sterkste wapen om de wedstrijd naar zijn hand te zetten: een solo. Maar evenzeer bewees Evenepoel de voorbije twaalf maanden in onder meer Noorwegen en Catalonië dat hij, zeker bergop, nu ook een krachtige sprint als wapen achter de hand houdt. Het zal nodig zijn als hij een explosieve Sloveen, 15 maanden ouder, in een sprint in de straten van Luik de baas wil blijven. “Of ik op mijn eindschot durf te rekenen? Het is natuurlijk beter om alleen binnen te komen, maar als het moet, ben ik daar niet bang voor”, zei Evenepoel vrijdag tijdens zijn online persconferentie. “Ik heb Roglic al geklopt in de sprint en hij heeft Pogacar al geklopt. Luik-Bastenaken-Luik is een lange, slopende koers van 260 kilometer, dit jaar zelfs in regenachtige en niet al te warme omstandigheden. Het beste zal er bij iedereen af zijn, dus verwacht ik een sprint van stervende zwanen. (glimlacht)Hopelijk ben ik dan de minst gestorven zwaan.”

0 zeges

Het aantal zeges dat Evenepoel op de weg behaalde in zijn regenboogtrui. Evenepoel won sinds zijn wereldtitel in september 2022 drie keer, maar droeg door omstandigheden nooit zijn regenboogtrui: in de UAE Tour won hij het eindklassement, terwijl hij bij zijn twee ritzeges in de Ronde van Catalonië de trui van beste jongere droeg – correctie: moest dragen. Opmerkelijk: Evenepoel won nog nooit een wegkoers in een regenboogtrui, want als junior in 2018 werd hij in zijn enige wegkoers na het WK, in Heestert, geklopt door Fabio Van Den Bossche. Als kersvers wereldkampioen tijdrijden bij de junioren won Evenepoel toen wel de Chrono des Nations.

100 procent

Drie keer stonden Evenepoel en Pogacar het voorbije jaar aan de start van dezelfde wedstrijd. Drie keer trok onze landgenoot aan het langste eind: in de Clasica San Sebastian (winst versus opgave), het WK tijdrijden (derde versus zesde) en het WK op de weg (winst versus 19de). Een puik schoolrapport: 100 op 100. Doet Evenepoel daar vandaag een schepje bovenop? “Dat Pogacar de grote favoriet is, lijkt me duidelijk. Ik heb heel veel respect voor hem. Het is een groot kampioen en een topkerel. Maar ik kijk niet naar de concurrentie. Wij hebben het sterkste team, denk ik. (Evenepoel krijgt bij Soudal-Quick-Step Julian Alaphilippe als knecht naast zich, red.) We hebben een plan en ik voel geen druk of stress, al zal het wel speciaal zijn om hier in mijn regenboogtrui en met nummer één te starten. Misschien trap ik daardoor zelfs een paar watt extra.”

70 procent

Remco Evenepoel is een uitstekende eendagsrenner, maar droomt ervan om zichzelf als winnaar van Vuelta, Giro en zeker de Tour de geschiedenis in te fietsen. De Ronde van Spanje staat al op zijn palmares. De komende Ronde van Italië, die over dertien dagen van start gaat, is de volgende uitdaging. En daar zijn als Belg uit het vlakke Vlaanderen opofferingen voor nodig. Lees: Evenepoel trekt vaak naar het buitenland – hij heeft intussen zelfs een huis in Spanje – om meer bergop te kunnen trainen én meer tijd op hoogte door te brengen, noodzakelijk om anno 2023 een stevig woordje bergop mee te spreken. Sinds Luik-Bastenaken-Luik 2022 bracht Evenepoel dan ook 256 dagen of 70 procent (!) van zijn tijd in het buitenland door. Sinds begin maart verbleef hij zelfs 38 dagen op de Teide in Tenerife, op 2.150 meter hoogte. Met één hoger doel: de Giro winnen.

Dat plaatst meteen een kanttekening bij deze Luik-Bastenaken-Luik. Een jaar geleden bereidde Evenepoel zich specifiek voor op La Doyenne: op hellingen van vijf tot tien minuten dus. Ditmaal focuste hij zich op lange blokken bergop om in mei onder meer drie monsteretappes met ruim 5.000 hoogtemeters te overwinnen. “Maar ik ben nu al in orde. Dat is logisch. Als ik me twee weken voor de Giro slecht zou voelen, zou dat raar zijn. Ik zit bijna aan 100 procent en misschien zelfs aan 105 procent”, toonde Evenepoel vrijdag alvast geen gebrek aan zelfvertrouwen en geloof in eigen kunnen.

2.045 meter per uur

Zijn strafste prestatie van het voorbije jaar leverde Evenepoel ongetwijfeld in de Clasica San Sebastian, de Spaanse WorldTour-klassieker die hij als neoprof in 2019 ook al eens wist te winnen. Op de steile Puerto de Erlaitz (4km klimmen aan 10,5%) maakte hij de tegenstand ronduit belachelijk. Zijn klimwaarden waren zonder meer indrukwekkend, met een VAM-waarde (Vertical Ascent in Meters, aantal geklommen meters per uur) van 2.045. Kort samengevat: op een helling met een stijgingspercentage van 10 procent reed Evenepoel met een snelheid van 20,45km per uur omhoog. In de Vuelta in september herhaalde onze landgenoot die stunt op de klim van Les Praeres (3,8km aan 13%) door na een week koers een VAM-waarde van 1.950 op te tekenen. “Remco trapt bergop meer dan zeven watt per kilo weg. Hij heeft iets uitzonderlijks”, schuwde ploegdokter Yvan Vanmol in september in Vive le Vélo de straffe uitspraken niet. Ook vandaag is het eenvoudig: als Remco Evenepoel de benen van San Sebastian heeft, zijn er bergop geen drie renners die zijn wiel kunnen houden. Kortom, de Giro primeert, maar dit kan er ook wel nog bij, het liefst uiteraard na een bloedstollend duel met die andere ‘Kannibaal’.