Na straf 2023 is Loena Hendrickx helemaal rijp voor EK-goud: “Het voelt raar om mezelf topfavoriet te noemen”

Deze week is Kaunas, de tweede stad van Litouwen, het decor van het EK kunstschaatsen. Een afspraak met de geschiedenis voor Loena Hendrickx (24). Vorig jaar zat onze landgenote nog in zak en as na haar tweede plaats. In 2023 stapelde ze de topresultaten echter op, waardoor ze nu meer dan ooit topfavoriete is.

(door Arjan Desante)

Amper twee weken ver in 2024 kan er al vaderlandse sportgeschiedenis geschreven worden. Loena Hendrickx is in Kaunas favoriet om zich als eerste Belgische ooit te kronen tot Europees kampioene kunstschaatsen. Ook uitkijken doen we naar Nina Pinzarrone, die er misschien een heel mooi Belgisch feestje van kan maken. Tijd voor een gesprek met onze Queen on Ice …

Dag Loena! Een EK zo kort na de feestdagen, hopelijk toch een beetje kunnen genieten?

“Je mag gerust zeggen dat het bovengemiddeld druk was, met heel veel trainingen. Sinds 1 januari vertoefde ik zelfs in Dortmund om optimaal te kunnen trainen. Toch waren er zeker ook momenten van decompressie. Oudejaarsavond met mijn mama, bijvoorbeeld. Maar ook dan was ik eigenlijk zo afgepeigerd dat het niet lukte om middernacht te halen. Het is nu zo druk omdat het EK veel vroeger plaatsvindt dan anders. Zo was er geen tijd voor een rustpauze tussen de twee seizoensdelen. Na het EK doe ik het wel even rustiger aan, met tussenin ook enkele shows waarin ik schaats, om vervolgens naar maart en het WK in Canada toe te werken.”

Terwijl jij aan het trainen was, zagen we je wel in alle eindejaarslijstjes passeren. Blij met de erkenning na jouw jaar van de doorbraak?

“Zeker wel! Het is niet mijn hoofddoel om genomineerd te worden voor awards, maar het doet wel deugd. Vooral als je weet welk traject hieraan vooraf is gegaan. Toch voelt het ook een beetje gek. Als we in het kunstschaatsen spreken over een jaar, dan is dat het seizoen van september tot september. Het EK en WK van begin 2023, daar denk ik nu niet vaak meer aan terug.”

“De buitenwereld kijkt misschien iets te veel naar medailles of klassementen”

Je pakte letterlijk op elk topevent een medaille, waaronder brons op het WK en zilver op het EK. Maar in je reacties klonk je niet altijd dolgelukkig?

“Dat is de perfectionist die in mij naar boven komt. En dat is ook nodig in onze sport. Ik ben zeker trots op bepaalde resultaten, maar de buitenwereld kijkt misschien iets te veel naar de medailles of klassementen. Dat zegt verre van alles. Soms vond ik mijn eigen prestatie onvoldoende en dan laat ik dat wel merken.”

Geen focus op medailles, maar op dit EK is goud toch wel je doel?

“Natuurlijk wel! Ik blijf liever bescheiden en noem mezelf niet snel topfavoriet. Dat voelt een beetje raar, maar ik denk dat dat nu wel van toepassing is. Zelfs met twee iets mindere küren zou goud nog mogelijk moeten zijn, maar zo wil ik niet redeneren. Het mag gewoon niet lopen zoals vorig jaar. De jury sprak me daar nog lang over aan, hoe jammer ze het voor mij vonden. Ik heb er nu écht alles voor gedaan en kan mezelf sowieso niets verwijten. Morgen vertrek ik naar Litouwen en dan moet het donderdag en zaterdag gebeuren.”

Heel België heeft alvast kunnen ondervinden hoe moeilijk jouw sport is. Er hebben ongetwijfeld veel kinderen jou proberen naspelen op een lokale schaatspiste.

“Ik kreeg inderdaad redelijk wat berichten over kinderen die willen beginnen met schaatsen en dat is natuurlijk super. Al zou ik hen aanraden om zich niet meteen aan pirouettes te wagen. (lacht) Ook van mijn vrienden bij andere clubs hoor ik dat het aantal leden sterk stijgt de voorbije jaren, een soort Loena-effect. Een hele eer! Zelf trainde ik op jonge leeftijd al een tweetal uur per dag, intussen is dat ongeveer 30 uur per week. Het is dus zeker niet evident om dergelijke zaken aan te leren. Maar vooral de accommodaties moeten mee blijven groeien. Als de ouders te ver moeten rijden, dreigen er kinderen af te haken en dat zou natuurlijk zonde zijn.”

Al mag je misschien niet té inspirerend zijn. Met de 17-jarige Nina Pinzarrone is er nu al een landgenote die jou het vuur aan de schenen wil leggen?

“Daar zie ik geen graten in, hoor! Het brengt meer aandacht voor onze sport met zich mee en ergens zie ik het ook een beetje als mijn nalatenschap. Ik heb destijds volledig zelf mijn weg moeten zoeken, tot ik me wist te plaatsen voor de Winterspelen in 2018. Pas nadien kwam er ondersteuning. Nu steunen ze de jonge talenten al vanaf hun 12 jaar, waardoor er minder talent verloren gaat. Een goede zaak dus! Nina en ik namen het voorlopig nog maar in drie wedstrijden tegen elkaar op en dus ken ik haar eigenlijk nog helemaal niet goed. Maar van een bitse concurrentiestrijd is alvast helemaal geen sprake.”

Jouw prestaties op topniveau zijn een primeur voor België. Maar ook internationaal val je best wel op met je muziekkeuze, eigen ontworpen kledij en make-up.

“Het is heerlijk om out-of-the-box te denken en de reacties zijn ook positief. Ik kies inderdaad voor Beyoncé en Madonna, terwijl je vroeger alleen klassieke muziek hoorde. Het maakt de sport gevarieerder en aantrekkelijker. Ook de andere aspecten vind ik gewoon heel belangrijk en het is leuk om ermee bezig te zijn. Onze sport is heel zwaar, maar je mag dat niet te veel laten zien. Net daarom hecht ik voldoende belang aan het voorkomen op de piste.”

Door die topprestaties ben je ook meer en meer een BV geworden. Zien we je binnenkort in ‘The Masked Singer’ of ‘BV Darts’?

(lacht uitbundig) “Laat maar zo! Wat wel klopt, is dat ik steeds vaker herkend word en mensen aan elkaar hoor vragen of ik het zou zijn. Voor mij voelt dat allemaal best grappig aan, maar verder dan af en toe een fotootje gaat het niet.”

In Japan is dat blijkbaar wel anders, vernamen we?

“In Japan heb ik inderdaad al groepen van 50 mensen rondom mij gehad, die allemaal een foto wilden. Dat ligt soms al wat moeilijker! Al gebiedt de eerlijkheid mij te zeggen dat we tijdens zo’n event vooral in de buurt van de schaatsbaan blijven. Daar loopt het dus vol van de schaatsfans, waardoor we natuurlijk sneller herkend worden. En zodra er eentje bij je staat, is het snel een hele groep.”

Ook in Rusland is kunstschaatsen erg populair, maar dat ligt momenteel moeilijk.

“Dat is een heel vreemde situatie, waarover ik me moeilijk kan uitspreken. Enerzijds besef ik heel goed dat ik al die medailles misschien niet had gehad als Rusland niet was uitgesloten. Zij waren soms goed voor de volledige top drie tijdens topevents. Het zijn ook nog heel jonge meisjes, die wellicht ver van die oorlog staan. Anderzijds begrijp ik ook dat het belangrijk is dat er een signaal wordt uitgestuurd dat de huidige oorlogssituatie niet getolereerd wordt. Met mijn huidig niveau zou ik sowieso dicht tegen de wereldtop hebben aangeleund, maar het is onmogelijk om in te schatten welke resultaten ik zou halen mét Rusland erbij.

Als 24-jarige ben je in het kunstschaatsen al bijna pensioengerechtigd. Maar jij hebt nog voldoende dromen, toch?

“De Olympische Winterspelen in Italië, begin 2026, zijn alvast nog een belangrijk doel voor mij. Nu ben ik al een van de oudere meisjes in het circuit, op het moment van mijn derde Winterspelen zal het zeker zo zijn. Toch wil ik niet zeggen dat ik dan sowieso stop. Ik doe het nog enorm graag en zolang mijn lichaam het aankan, hang ik mijn schaatsen nog niet meteen aan de haak.”

“Vorig jaar probeerde ik een studie te combineren met mijn sport, maar mijn trainingen leden er toen onder”

En daarna aan de slag als kleuterjuf, zoals je eerder al eens verklaarde?

“Klinkt leuk, maar daarvoor heb je een diploma nodig. En dat is nog een probleempje …(lacht)Vorig jaar probeerde ik een studie te combineren met mijn sport, maar mijn trainingen leden er toen onder. Omdat je nooit weet hoeveel topjaren je hebt, wou ik mijn carrière niet hypothekeren. Misschien kan ik nadien nog gaan studeren of doe ik iets anders, maar het staat vast dat ik heel graag met kinderen wil werken. Dat kan ook als turnjuf zijn of als assistent van mijn broer Jorik, die onder andere mijn schaatscoach is. Ik zou de jongeren bijvoorbeeld de basis kunnen aanleren en depanneren als hij eens niet beschikbaar is. Ik weet het dus zelf nog niet, maar er kan nog zoveel!”

Ondanks jullie intensieve samenwerking ben je dus nog niet op je broer uitgekeken?

“Nee hoor, het klikt erg goed. Enkel het intensief reizen zou ik na mijn carrière niet meer zien zitten. Nu ben ik echt erg vaak onderweg, dat hoeft dan niet meer per se.”

Omdat die vele reizen nefast zijn voor vriendschappen of een relatie?

“Ik heb héél veel geluk met de vrienden die ik heb. Die steunen mij enorm en begrijpen dat het nu even een zotte periode was. In de zomer is er wel voldoende tijd om samen leuke dingen te doen en die kans grijpen we dan ook. En wat de liefde betreft, zeggen ze toch altijd dat échte liefde alles overwint. Ik heb een druk schema en vertoef veel in het buitenland, ja. Maar als je de juiste persoon tegenkomt, dan kan het volgens mij wel.”

Is dat wat we jou mogen wensen voor het nieuwe jaar?

“Dat mag, maar eigenlijk ben ik vooral blij met hoe alles nu loopt. Mijn voornaamste wens voor 2024 is cliché, namelijk dat ikzelf en mijn omgeving gezond mogen blijven. En liefst nog wat mooie prestaties natuurlijk, te beginnen komende week in Litouwen.”

Loena Hendrickx en Nina Pinzarrone komen in actie met de korte kür op donderdag 11 januari vanaf 12.30 uur en op zaterdag 13 januari met de vrije kür vanaf 13 uur.