Wout van Aert rijdt vandaag Parijs-Roubaix, de koers die nooit meer hetzelfde zal zijn

COMPIEGNE Het is wel een weekje geweest, maar vandaag is het weer koers en niet zomaar een koers. De 118de Parijs-Roubaix. 902 dagen (!) na de vorige. 19 jaar na de laatste regen- en moddereditie. Het wordt een heroïsche dag, zonder pech met Wout van Aert (27) in een hoofdrol. Zijn koers. De koers die sinds 8 april 2018 niet meer hetzelfde is. #All4Goolie!

Er bestaat een foto. Ze is genomen door Belga-fotograaf David Stockman op woensdag 4 april 2018 om 14.46 uur. Er staan drie renners op en ze doen een sprintje op de piste van Roubaix. De verhoudingen worden gerespecteerd: 1. Wout van Aert, 2. Stijn Steels, 3. Michael Goolaerts. Op de gezichten van de drie prijkt een brede grijns. Ze hebben ervan genoten en vooral Van Aert en Goolaerts kijken uit naar hun grote debuut in de klassieker van hun dromen, de 116de Parijs-Roubaix.

Zondag 8 april 2018

Vier dagen later, op zondag 8 april 2018, krijgt Michael Goolaerts een hartstilstand. Hij valt en overlijdt even later. Zijn ploegmaats weten van niets. Wout van Aert, wereldkampioen veldrijden, finisht als dertiende, wordt door zijn ploeg meteen van de piste gehaald en mag geen reactie aan de pers geven. Van Aert is kwaad, maar krijgt even later het tragische nieuws te horen. “Dat moment is als een bom die inslaat”, zal hij later vertellen. Van Aert en vrouwlief Sarah lassen hun geplande drieweekse roadtrip langs de Amerikaanse Westkust af. Daags nadien schrijft Van Aert een emotionele brief. “Parijs-Roubaix zal nooit meer hetzelfde zijn. Ik trek me eraan op dat het de droomkoers van Michael was en hij dan toch zijn droom heeft kunnen waarmaken door die koers te rijden. Ik zal zeker terugkomen om de bloemen voor hem te pakken.”

Een jaar later, op zondag 14 april 2019, rijdt Van Aert zijn tweede Parijs-Roubaix. Hij wil zijn overleden ploegmaat eren en dat treft, want Van Aert rijdt de stenen uit de grond. Alleen staat Dame Fortuna niet aan zijn zijde. Van Aert kent pech in het Bos van Wallers, kan op de fiets van ploegmaat Eenkhoorn terugkeren, krijgt zijn reservefiets, glijdt onderuit in een bocht, komt na een indrukwekkende achtervolging weer aansluiten en rijdt met Sagan en Vanmarcke naar de kopgroep, maar moet in de finale stikkapot de rol lossen. “Het zit voorlopig niet mee in Roubaix”, zucht hij na afloop.

In een interview eerder die week vertelt Sarah De Bie dat haar man niet graag over Michael Goolaerts praat. “Op dat vlak is Wout erg introvert, maar ik weet dat hij het er iedere dag nog lastig mee heeft. Hij heeft het verwerkt, maar het gaat nooit meer weg.”

Op 12 april 2020, op 25 oktober 2020 en op 11 april 2021 wordt Parijs-Roubaix telkens afgelast. Toch wordt Goolaerts niet vergeten. Op 8 april 2021, dag op dag drie jaar na datum, post Van Aert op Strava een rit over 200 km met als bijschrift: Van Dardennen nor de Kempen #All4Goolie . Vandaag, 902 dagen (!) na de vorige editie, is het eindelijk zover: de 118de Parijs-Roubaix.

97ste koers in 14 maanden

Het wordt voor Van Aert zijn 97ste koers in veertien maanden tijd. De postcoronaperiode heeft de 27-jarige Kempenaar geen windeieren gelegd. In 82 wegwedstrijden en 14 crossen behaalde hij 24 zeges, waarvan 19 op de weg. Daarbij vier klassiekers, vijf Tourritten en drie Belgische titels. Dat hij ook twee keer vicewereldkampioen en één keer viceolympischkampioen werd, vermelden we er best ook bij. Het is veel geweest. Heel veel.

Dat is ook wat Johan Museeuw en bondscoach Sven Vanthourenhout, die we recent interviewden, vinden.

Museeuw : “Heel wat renners zijn nu op heel jonge leeftijd top, maar zullen geen lange carrière hebben. Omdat ze heel intensief moeten trainen. Omdat ze heel intensief met voeding bezig moeten zijn. Omdat ze ook heel veel verdienen en het hoofdje op een bepaald moment niet meer zal meewillen. Wat zij nu doen, zal op termijn soms zijn tol eisen. En maar logisch ook. Ze worden rijper, ze worden ouder, de kindjes worden groot…

Vanthourenhout : “Ik moet een ander zijn rekening niet maken, maar Wout zal na Roubaix echt een rustperiode moeten inlassen. Fysiek is zo’n renner supersterk, hoor. Maar de stekker moet er even uit. Hij moet eens een glas wijn kunnen drinken zonder na te denken.”

Museeuw : “Ze kunnen ook niets meer anoniem doen. Iets gaan drinken of eens naar de cinema gaan en er staan er meteen tien klaar voor een handtekening. Dat leven hebben ze nu. Je staat ermee op en gaat ermee slapen. Het is daarom dat ze zo graag op stage gaan, want dan worden ze met rust gelaten.”

Vanthourenhout : “Ik was op bezoek bij Wout nadat hij in Italië op een berg op 3.000 meter hoogte had geslapen. Zegt hij tegen mij: het is daar zalig . Tiesj Benoot was daar ook geweest en hij zei: ik houd het daar niet vol . Maar ja, als Benoot in Gent rondloopt, zal er wel eens iemand zijn naam roepen of een foto vragen, maar daar blijft het bij. Als Wout daar een week langer had kunnen blijven, zou hij nog een week langer gebleven zijn.”

Het perfecte moment

Deze Parijs-Roubaix valt mogelijk op het perfecte moment. Een week na de WK-domper. Van Aert staat met zijn rug tegen de muur en laat dat nu net de momenten zijn waarop hij op zijn best is. Als hij eens een mindere dag kent, slaat hij keihard terug. Na de E3 in Wevelgem. Na de Ronde in de Amstel. En nu na het WK in Roubaix? #All4Goolie!

Maar wie er ook wint: Roubaix 2021 wordt een bestseller en zonder pech zal Wout van Aert er een hoofdrol in vertolken. Dan mag hij voor een maand op reis vertrekken de Amerikaanse Westkust, zijn berg op 3.000 meter hoogte, whatever … en moet hij even Wout van Aert niet meer zijn. Heel even.

Maar misschien toch eerst een frietje met Remco en Sven gaan eten.