Remco Evenepoel wint vandaag zonder ongelukken de Vuelta

Wie dit drie weken geleden had durven te voorspellen, zou weggehoond zijn. Maar Remco Evenepoel (22) wint vandaag zonder ongelukken de Vuelta 2022. 44 jaar na Johan De Muynck heeft België weer een eindwinnaar van een grote ronde. Met zijn allen, believers en non-believers, brengen we een diepe buiging.

Remco Evenepoel heeft in deze Vuelta snoeihard gereden. In de tijdrit van Elche naar Alicante bijvoorbeeld: 55,4 km/uur. 100 omwentelingen per minuut. Als een sneltrein denderend langs de Costa Blanca. Remco Evenepoel heeft in deze Vuelta ook snoeihard bergop gereden.

24,4 km/uur op de Pico Jano.

22 km/uur op de Collau Fancuaya.

24,9 km/uur op de Penas Blancas.

21,4 km/uur op de Sierra de la Pandera.

22,3 km/uur op de Sierra Nevada.

30,7 km/uur op Monasterio Tentudia.

28,2 km/uur op de Alto del Piornal.

15,3 km/u op Les Praeres

Remco Evenepoel heeft bergop in deze Vuelta maar één keer traag gereden: 15,3 km/uur. Op Les Praeres, het steile rotding (3,8 km à 13%) op dag negen door Asturië. Het zijn echter vooral die 3,8 km die een onvergetelijke indruk hebben nagelaten. Gedurende 14 minuten en 53 seconden was Evenepoel, met een VAM-waarde van 1.950, voor de eerste keer in zijn carrière ook outstanding in een grote ronde. VAM staat voor Vertical Ascent in Meters, het aantal hoogtemeters dat een renner in één uur tijd haalt. Er is een periode in de wielersport geweest dat Lance Armstrong zich op VAM-waarden baseerde om te weten of hij Marco Pantani bergop de baas kon blijven. 1.950 is een VAM-waarde die alleen door een heel select groepje van wereldtoppers gehaald wordt. Zij die de Tour kunnen winnen. Het werd deze week in Vive le Vélo bevestigd door Yvan Van Mol. “Remco heeft iets uitzonderlijks”, sprak de ervaren ploegdokter van Quick-Step Alpha Vinyl.

Gisteren, na 19 ritten, 3.005 km en meer dan 73 uur wedstrijd, stond Remco Evenepoel als rodetruidrager aan de start van de beslissende bergrit in deze Vuelta. Nog één keer moest hij hard bergop rijden. Vijf cols, 3.977 hoogtemeters en een finish aan de skiliften van de Puerto de Navacerrada, waar de Madrilenen zich ’s winters komen uitleven, stonden op het copieuze menu. Er restte nog één vraag: kon Enric Mas zijn achterstand van ruim twee minuten op Remco Evenepoel goedmaken?

Eén probleem: in de Vuelta kan het in het slotweekend wel eens spoken. In de laatste 40 edities moest de leider in de Ronde van Spanje maar liefst acht keer zijn trui op de (voor)laatste dag afstaan. Tom Dumoulin (2015, ten nadele van Fabio Aru) is het recentste voorbeeld. Isidro Nozal (2003, Roberto Heras), Roberto Heras (2002, Aitor Gonzalez), Oscar Sevilla (2001, Angel Luis Casero), José Maria Jimenez (1998, Abraham Olano), Anselmo Fuerte (1988, Sean Kelly) en Robert Millar (1985, Pedro Delgado) gingen hem vooraf. Vooral de edities met Dumoulin en Millar zijn veelbesproken. In 2015 lukten Fabio Aru en zijn Astana-ploegmaats een perfecte coup, in 1985 zorgden een lekke band bij Millar en een samenzwering tussen Delgado en andere Spaanstalige renners voor een totale ommezwaai. Toeval of niet, twee keer ging het om een bergrit in de Sierra de Guadarrama, gisteren ook het decor van de 20ste etappe. Remco Evenepoel wist dus dat hij op zijn hoede moest zijn.

Enric Mas (27) is een steengoede coureur. Acht grote rondes sinds 2018, zes keer in de top zes en drie keer op het eindpodium van de Vuelta. De Spanjaard probeerde het op de Puerto de la Morcuera, de voorlaatste klim van de dag, maar kwam al vlug tot de vaststelling dat zijn gewezen ploegmaat hem geen millimeter ruimte zou geven. De vijf bergen baarden dan ook een muis en finaal was het vroege vluchter Richard Carapaz die met zijn derde ritzege en de bergtrui aan de haal ging. Een tot tranen toe bewogen Evenepoel finishte als zesde. Papa Patrick en mama Agna keken toe en zagen dat het goed was. “Ik heb in 2022 een monument gewonnen met Luik-Bastenaken-Luik, een klassieker met San Sebastian, twee ritten en de eindzege in de Vuelta en in de winter ga ik trouwen. Dit is een jaar waar ik enkel van kon dromen.”

Fysiek en mentaal

En nu? Evenepoel kan volgende zondag na het zilver van Harrogate 2019 en het brons van Brugge 2021 misschien zijn eerste wereldtitel in het tijdrijden veroveren. Evenepoel kan de week erna misschien ook wereldkampioen op de weg worden of medekopman Wout van Aert aan de regenboogtrui helpen. Evenepoel kan in 2023 misschien zijn tweede grote ronde winnen, de Giro of de Tour dus. Maar wat het ook wordt, Evenepoel moet de komende maanden vooral genieten van wat hij dit jaar gepresteerd heeft, zowel op fysiek als mentaal vlak. Met de mensen die altijd in hem zijn blijven geloven en hem nooit hebben laten vallen. “Na alle kritiek van vorig jaar heb ik met de pedalen geantwoord. De belangrijkste dag van mijn leven is de mooiste dag van mijn leven geworden.”

***

Voor de volledigheid: Remco Evenepoel reed gisteren de laatste beklimming van deze Ronde van Spanje, de Puerto de Cotos (10,5 km à 5,6%), omhoog met een gemiddelde snelheid van 28,2 km/u. Ook al eens overwogen om het hem na te doen?