Roze voor Remco: dit noemen ze dan een mokerslag van jewelste

Het moest en zou het eerste duel in deze 106de Ronde van Italië worden, de openingstijdrit in de Abruzzen. Niets van! Remco Evenepoel (23) stoomde met een gemiddelde snelheid van ruim 55km per uur naar de eerste roze trui uit zijn carrière. Medetopfavoriet Primoz Roglic kreeg na 19,6km 43 seconden aan de broek gesmeerd. “Dit is een ideale terugkeer naar de Giro.”

Zondag 23 april 2023, een inkomend WhatsApp-bericht tijdens Luik-Bastenaken-Luik: “Zijn pa is al naar Calpe met de brommer. Gaat daar nog wat bijtrainen… Remco op kop, pa erachter met de scooter.”

***

Geef toe, er passeerden al slechtere mopjes de revue. Het mopje was niet alleen goed, het was ook veelzeggend. Remco Evenepoel rijdt dezer dagen rond als een brommer. Luik-Bastenaken-Luik 2022 kunnen we nu al hét motorisch moment van zijn carrière noemen. Het moment waarop onze landgenoot besefte dat hij de allergrootste koersen ter wereld op magistrale wijze naar zijn hand kan zetten. Volgden prompt: Clásica San Sebastián, Vuelta, WK op de weg en zijn tweede La Doyenne. Meestal op een manier die nu al zijn handelsmerk genoemd mag worden: de tegenstand versmachten. Stilletjes dood knijpen, Evenepoel is er een heerser in. Zijn vermogensmeter doet de rest. Als hij bergop meer dan “7 watt/kg” op zijn fietscomputertje ziet verschijnen, weet Evenepoel dat achterom kijken niet meer nodig is. Alleen enkele uitzonderlijk getalenteerde renners in het profpeloton, jongens met dan ook nog eens het ideale gewicht, zijn in staat om bergop meer dan zeven watt per kg lichaamsgewicht weg te trappen en ook op de tijdritfiets hun mannetje te staan. Tadej Pogacar kan dat. Jonas Vingegaard kan dat. Primoz Roglic kan dat. En dat was het dan.

Kort door de bocht: theoretisch kunnen alleen Pogacar, Vingegaard, Roglic en Evenepoel, als minstens één van hen op de deelnemerslijst prijkt, een grote ronde winnen. In deze Giro ontbreken Pogacar en Vingegaard – hen zien we in juli terug. Wel van de partij in deze 106de Ronde van Italië: Remco Evenepoel en Primoz Roglic. België versus Slovenië. 23 jaar versus 33 jaar. Winnaar van één Vuelta versus winnaar van drie Vuelta’s. De meest aerodynamische renner ter wereld op een tijdritfiets versus de olympische kampioen in het werk tegen de klok. “In de Ronde van Catalonië waren we bergop elkaar waard. Ik hoop dat dit in deze Giro ook het geval is en ik beter ben dan Primoz in de tijdritten”, zei Evenepoel deze week. Voegde Roglic eraan toe: “Hopelijk komt het tot een duel tussen ons. De Giro opent met een tijdrit. Daarin gaat het al beginnen, denk ik.”

Verkenning op 2 december

19,6 kilometer, dat stond er gisteren in de Abruzzen op het programma. Vijf maanden geleden, op vrijdag 2 december 2022, verkende Evenepoel al het parcours van de tijdrit in het gezelschap van ploegleider Davide Bramati. “Zestien kilometer rechtdoor knallen en vervolgens twee kilometer bergop. Daar liggen kansen voor mij om toe te slaan”, zei hij toen. Het was geen geheim: Evenepoel ging op dag één van de Giro vol voor rit- en tijdswinst. “Maar het wordt heel moeilijk tegen een Ganna in topvorm.”

Evenepoel kreeg geen gelijk. Helaas voor de Italiaan, met zijn 83kg – twintig meer dan onze landgenoot – nochtans ruimschoots in het voordeel op de biljartvlakke wegen. Aan het eerste tussenpunt na 9,8km stond Ganna al twaalf seconden in het krijt. Finaal waren dat er zelfs 22. “Chapeau, Remco. Ik heb alles gegeven”, was de tweevoudige wereldkampioen tijdrijden na afloop eerlijk. De andere klassementsrenners werden nog verder teruggeslagen: João Almeida verloor 29 seconden, Tao Geoghegan Hart 40, Primoz Roglic 43 en Geraint Thomas en Aleksandr Vlasov 55. “Ik ben supergelukkig. Dit is het best denkbare resultaat”, aldus Evenepoel na afloop. “Ik had meteen het goeie ritme te pakken en kon vanaf de start dezelfde cadans rijden. Dat ik Roglic meteen op 43 seconden zet? Daar was ik niet mee bezig. Ik wilde deze tijdrit winnen en daar ben ik in geslaagd. Dit is een ideale terugkeer naar de Giro.”

Het is het minste wat je kan zeggen. In mei 2020 ging zijn eerste deelname aan de Giro de mist in door corona. In oktober 2020 moest hij de corona-editie ook aan zich voorbij laten gaan na zijn vreselijke smak in de Ronde van Lombardije. En in mei 2021 verscheen Evenepoel wel aan de start, maar kwam hij na een maandenlange revalidatie en een te optimistisch aangepakte eerste week hij strandde op elf seconden van de roze trui nog veel te kort, waarna een nieuwe valpartij hem zelfs tot opgave dwong.

26,8 procent achter de rug

Na de openingstijdrit van gisteren volgen in deze Giro nog twee proeven tegen de klok. 19,6km is afgelegd, nog 53,6 te gaan. Kortom, na 26,8 procent van het aantal af te leggen tijdritkilometers in deze Giro heeft Remco Evenepoel de verzamelde tegenstand al op een aanzienlijke achterstand geplaatst. Als Evenepoel in Cesena en op de Monte Lussari even zwaar huishoudt, zullen Primoz Roglic en co in de bergen serieus uit hun pijp moeten komen. De Sloveen was wel groot in zijn verlies. “Ik ben tevreden over mijn prestatie. Natuurlijk had ik liever voorsprong op Evenepoel genomen, maar dit is oké. Ik heb mijn best gedaan en er komen nog twintig dagen. De beste zal uiteindelijk toch deze Giro winnen.”

Remco Evenepoel heeft drie doelen in 2023: de Giro, het WK en de Ronde van Lombardije. Wel, gisteren is met de Giro zijn eerste doel van het jaar van start gegaan. Over precies drie weken wil Evenepoel in Rome op het hoogste schavotje staan. Niets meer, niets minder. Het voorspel gisteren was alleszins veelbelovend. So far, so good. “Dit was fenomenaal”, glimlachte ook Patrick Lefevere voor de camera van VTM. “Maar laat ons met de voetjes op de grond blijven.”

***

Vroegen we ons gisteren spontaan af: zou papa Evenepoel intussen al wat gerecupereerd zijn van de trainingen met Remco op de scooter?