Spanje rekent op nieuwe superster: recordman Yamal droomt van Europese titel

Een vierde triomf voor Spanje? Or is it finally coming home? Op het vorige EK hield Engeland een penaltytrauma over aan de finale. Kan de bakermat van het voetbal eindelijk die eerste Europese triomf binnenhalen of moeten ze hun meerdere erkennen tegen de ploeg van het toernooi?

Voor de start van het toernooi was Engeland dé favoriet bij de bookmakers, voor de start van de finale zijn ze dat niet meer. Dat heeft veel te maken met de prestaties van Engeland dit tornooi, eufemistisch uitgedrukt hebben ze nog verre van geïmponeerd. Een erg povere groepsfase met slechts één overwinning en tegen Slovakije door het oog van de naald gekropen na een fenomenale omhaal van Bellingham in blessuretijd. Ook tegen Zwitserland was het erg ondermaats, strafschoppen brachten echter redding. De halve finale tegen Nederland was zowaar hun beste wedstrijd van het EK. Het is een hele prestatie van bondscoach Southgate om met zo’n arsenaal aan voetbaltalent zo belabberd te voetballen. Traag voetbal, weinig diepgang, geen druk naar voren…

“Vraag 100 neutrale voetballiefhebbers wie de Europese titel het meest verdient en je krijgt 100 keer hetzelfde antwoord”

Voormalige voetbalcoryfeeën en BBC-analisten Alan Shearer en Chris Sutton waren eerder al vernietigend met hun kritiek. Resultaatvoetbal stopt ergens, de mensen willen toch enige vorm van entertainment zien. Enter Spanje. La Roja flitst doorheen het tornooi, met dank aan hun pijlsnelle flanken Williams en Yamal, straks meer over het 17-jarige wonderkind. Het voetbal van de Spanjaarden is een streling voor het oog, het doet zelfs terugdenken aan de gouden periode met Xavi en Iniesta aan de knoppen. Vooral ook de ronkende tegenstrevers die Spanje vlotjes opzij zette, rechtvaardigen hun favorietenrol. Kroatië, Italië, gastland Duitsland en Frankrijk kregen allen een lesje hogeschoolvoetbal van Spanje.

Spaanse gunfactor

Vraag 100 neutrale voetballiefhebbers wie de Europese titel het meest verdient en je krijgt 100 keer hetzelfde antwoord. De gunfactor voor de Spanjaarden is erg groot. Hun attractief voetbal jaagt je hartslag een paar trapjes de hoogte in. Een nieuwe Spaanse triomf zou een record zijn, samen met Duitsland staan ze momenteel bovenaan met drie eindzeges. Dit is sowieso al het EK van de records. Cristiano Ronaldo werd de eerste speler die op zes EK’s aan de slag ging. Scoren op zes opeenvolgende EK’s was hem echter niet gegund. Markeer het EK van 2044 alvast maar in uw agenda. Dat wordt het EK waarop tienersensatie Lamine Yamal, gisteren 17 geworden, er wel in slaagt om zes opeenvolgende EK’s te scoren. Pas 36 zal hij zijn bij de aanvang van dat EK en klaar om alle records aan diggelen te slaan. De afgelopen weken brak hij er al een aantal: jongste speler ooit, jongste assistgever ooit en sinds deze week ook jongste doelpuntenmaker ooit. Op zijn lijstje voor vanavond: jongste doelpuntenmaker in een finale en jongste EK-winnaar ooit. Ook bij Barcelona scherpte hij al een paar records aan. Lamine Yamal is de nieuwe posterboy die klaar is voor een vedettestatus. Het is ongezien hoe cool hij in alle omstandigheden blijft. Hij speelt op het EK alsof hij een wedstrijdje voetbalt op zijn middelbare school. Ergens klopt dit ook wel, tussen de wedstrijden door zit hij met zijn neus in de boeken. Het lijkt evenwel onwaarschijnlijk om voor te stellen dat Yamal na een training zijn cursus wiskunde doorbladert, wetende dat heel voetbalminnend Europa aan zijn voeten ligt.

Posterboy Bellingham

Maar ook Engeland heeft zo’n posterboy. Jude Bellingham werd verkozen tot speler van het jaar in Spanje. Met Real Madrid won hij de landstitel en de Champions League. Op dit EK sleepte hij Engeland voorbij Slovakije met een weergaloze omhaal. Toch overtuigde de 21-jarige middenvelder nog niet in Duitsland. Een slopend seizoen en de immense druk vanuit het thuisland haalden nog niet het beste in hem naar boven. Maar grote spelers staan er op de grote momenten, zoals Bellingham zelf al een paar keer aanhaalde. Misschien komt zijn moment wel deze avond. ‘It’s coming home’ zingen de Engelsen al decennialang, maar tot op heden kwamen ze op de EK’s steeds van een kale reis terug. Kunnen ze deze avond zegevieren of dendert de Spaanse sneltrein gewoon voort?

(John Taillieu)