Imke Courtois, Karl Vannieuwkerke en Elodie Ouédraogo kijken uit naar een “ongeziene” sportzomer: “Het zou wel eens de mooiste Belgische sportzomer ooit kunnen worden”

Dat heet dan een hete sportzomer. In Sporza-termen een “ongeziene” zomer. Komende week start in Duitsland het EK voetbal, op 29 juni begint de Tour en vanaf 26 juli verschuiven we in Frankrijk naar de Olympische Spelen in Parijs. En wie loodst jullie op jullie televisiescherm bijna twee maanden lang zowat dagelijks door al dat topsportgeweld? Karl Vannieuwkerke, Imke Courtois en Elodie Ouédraogo. Wij brachten de drie schermgezichten van Sporza vooraf samen, serveerden uit eigen huis champagne en wijnen en exquise gerechten en we kregen terug: “Het zou wel eens de mooiste Belgische sportzomer ooit kunnen worden.” Schuif gerust aan.

Karl Vannieuwkerke (53) presenteert tijdens het EK als vanouds de omkadering, tijdens de Tour is er op de meest pittoreske Franse plekjes zijn veelgeprezen praatprogramma Vive le Vélo en tijdens de Spelen leidt de Ieperling elke avond vanop het dak van het Lotto Belgium House het olympisch omkaderingsprogramma – de naam wordt pas op 20 juni gecommuniceerd. Voetbal, koers en alle andere sporten, de omnivoor lust àlles. “Het is me al honderd keer gevraagd, wat ik het liefst doe, waar ik het dichtst bij sta. Dan kan ik alleen zeggen: ik ben gewoon zot van sport. Al van kindsbeen af, sedert de sportquizzen die ik elke woensdagnamiddag met mijn maten Grégory, Jan en Marc organiseerde. Op ons veertiende wisten we bij manier van spreken al alles van elk EK en WK, van elke Olympiade, van elke Tour… En toen ik als eerstejaarsstudent geneeskunde een keer op café zat met een sportreporter van Het Volk en de ploegen van Club en Liverpool van de Europacupfinale 1976 één voor één opsomde, de bankzitters en refs incluis – ik was 5 jaar toen mocht ik meteen beginnen schrijven voor zijn krant. En ik ben altijd even fanatiek gebleven. En supporter als Belg even hard voor de Duivels als voor Evenepoel en Derwael. Al moet ik wel zeggen dat mijn grootste liefde Vive le Vélo is. Mijn kindje, hé, sedert 2005 al. Ik wilde en zou een talkshow maken zoals Mart Smeets in Nederland, ik heb daarvoor lang en zwaar moeten aandringen.”

Ex-topvoetbalster Imke Courtois (36), al sedert 2015 als voetbalanaliste regelmatig te gast bij Karl, ‘expert sport en gezondheid’ bij de VRT en intussen al vijf jaar columniste voor deze krant, schuift opnieuw niet alleen aan voor het EK, maar covert tijdens de Spelen ook elke dag in blokken van drie uren live wat er gebeurt in Parijs. “Heerlijk om op die manier andere en minder populaire sporten te leren kennen. En appreciëren.”

Elodie Ouédraogo (43) vormt dan weer tijdens die Spelen in het Belgium House twee weken lang een “tandem” met Karl. Zij zit er als topatlete die het allemaal meemaakte – zesde op de Spelen in 2004, goud op de 4 x 100 meter in Peking 2008. Kon Elodie vroeger verschrikkelijk hard lopen, intussen toont ze zich multigetalenteerd: creatief met eigen modelijn Unrun, televisiefiguur, schrijfster, moeder van Remus (8) en echtgenoot van cartoonist en televisiemaker Jeroom. Maar wat is nu het leukste?

“Hoh… Televisie maken is een vak en was een bewuste studiekeuze, ik ben blij dat ik iets heb kunnen doen met mijn diploma journalistiek. Lopen was en mode is dan weer meer een uit de hand gelopen passie. Maar het is zalig, na zolang altijd hetzelfde te hebben gedaan, vaak eenzaam en in een strak programma, nu verschillende dingen te kunnen combineren. En ik heb alle vrijheid, kan ons zoontje naar school brengen wanneer ik wil… Dat is mij ook heel veel waard.”

Ze zijn voldoende voorgesteld intussen, al bij het aperitief komt de ‘ongeziene’ sportzomer op tafel.

“We zitten er overal kort op”, juicht Imke.

Waarmee ze meteen aangeeft dat er met een EK in Duitsland, de Tour vanzelfsprekend in Frankrijk en de Spelen in Parijs géén tijdverschillen zullen zijn, wat de belangstelling voor de drie topevenementen in ons land ongetwijfeld nog zwaar zal aanwakkeren.

“Wat er dan wel weer voor zorgt dat we niet zoals tijdens de vorige Spelen in Tokio zeeën van tijd krijgen om de talkshows voor te bereiden”, grijnst Karl. “Laatste sport gedaan en meteen de lampen aan!”

Elodie: “Ik volg het voetbal en de koers wel. Omwille van de emoties die er in élke sport zijn en die ik ken. En al ken ik er heel weinig van, ik ga er zo hard in op dat Jeroom veelal niet samen met mij wil kijken.” (schatert)

Oké. En nu meteen met de deur in huis vallen: eindelijk goud voor de gehalveerde Gouden Generatie? Of wordt het wéér niks?

Karl: “Het kán. Echt. Ik vind eerlijk gezegd dat we een beter uitgebalanceerde ploeg hebben dan in vorige WK’s en EK’s. Dan de Gouden Generatie, ja. Zelfs zonder Hazard, Courtois, Kompany, Fellaini, Alderweireld… Omdat we aanvallend dreigender kunnen zijn. En dan heb ik het vooral over Doku die snelheid en acties brengt, de acties van Lukebakio en Bakayoko, over De Bruyne die beter zal renderen dan hij met Hazard deed…”

Maar de beste doelman ter wereld mocht niet mee.

Karl: “Het was ook moeilijk om hem mee te nemen. Hij wil zelf niet.”

Imke: “Ik begrijp best dat je rekening moet houden met de groepsdynamiek en Thibaut zal wel een minder gemakkelijk karakter hebben. Maar ik heb wel het gevoel dat het probleem vooral of misschien alleen maar tussen hem en Tedesco speelt. En vooral: hij blijft de beste doelman ter wereld. Ik had het toch nog eens overwogen.”

Karl: “Ik dus niet! De groepsdynamiek is helemaal verstoord en je komt veel verder met spelers die met elkaar omgaan als broers dan als ploegmaten. En vind je Koen Casteels een kneusje? Na wat hij allemaal bij Wolfsburg heeft gepresteerd?”

Imke: “Ik bedoel het ook niet als afbreuk aan onze andere doelmannen. Ik was toevallig op Real Madrid-Alavés (5-0). Alavés raakte geen bal, maar de ene redding die Courtois moest doen, dat was toch weer…”

Karl: “… een wereldredding, ja. Maar volgens mij hadden veel keepers die bal gepakt!”

Volgens jou is de groepsdynamiek dus belangrijker dan de paar procenten meer die Courtois als doelman kan bieden?

Karl: “Hij ís de beste doelman ter wereld. Maar kon hij ten opzichte van de andere spelers terugkeren zonder een knieval? Wat hij nooit van plan was. Integendeel, hij heeft op Twitter nog een paar keer nagetrapt. Dan kom je op een bepaald moment in een patstelling.”

Imke: “Voor alle duidelijkheid: ik weet ook niet wat er precies allemaal is gebeurd rond die aanvoerdersband. En het groepsgevoel kan er wel door verstoord zijn. Maar ik ken die groepsdynamiek niet.”

“Courtois blijft de beste doelman ter wereld. Ik had het toch overwogen”

Imke Courtois

Karl: “De Bruyne-Courtois…?”

Imke: “Als die relaties inderdaad zwaar verstoord waren, had ik hem ook niet meegepakt, neen. Maar als buitenstaander weten we dat niet. Of niet alles. Ik zeg: als het alleen tussen Tedesco en Courtois gaat, moet je daar als bondscoach boven staan.”

Elodie: “Een groepsdynamiek bepaalt heel vaak het eindresultaat. En die dynamiek wordt minder als zich daar iemand buiten stelt. Wij waren met de aflossingsploeg ook met zes waarvan er maar vier konden lopen. Maar de andere twee stelden zich nooit buiten de groep, begrijp je? Het gaat niet alleen over hard lopen.”

Toch voelde Alexander Doom, intussen wereldkampioen indoor, zich bij de Tornados lang achtergesteld door coach Jacques Borlée ten opzichte van diens zoons?

Elodie: “Ik heb nog het begin meegemaakt van die 4 x 400 meter. Té lang moeten wachten op een volwaardige kans is nooit goed natuurlijk. Het is heel belangrijk dat je daarmee aan de slag gaat, anders riskeer je dat de atleet op den duur zegt: Nu moet je mij ook niet meer optrommelen. Anderzijds moet je een coach die jaarlijks medailles behaalt het vertrouwen schenken. De 4 x 100 meter is deels ten onder gegaan aan een communautair spel achter de schermen.”

Karl: “Jacques Borlée heeft Alexander op het WK in Qatar gewoon genegeerd. Een echte people manager pakt dat anders aan. Zoals een coach in het voetbal ook de bankzitters warm moet houden.”

Brengt ons terug bij het EK. En de Rode Duivels. Courtois is niet langer een item. Maar, nogmaals, mogen we dromen?

Imke: “De groepsfase met Slovakije, Roemenië en Oekraïne mag nooit een probleem zijn. We moeten die altijd kunnen winnen. Al zou het ons beter uitkomen dat België in die groep tweede wordt, om zo na de achtste finales toch al Engeland en Frankrijk te ontwijken in de kwartfinales. Want dat zijn voor mij de twee topfavorieten. Vooral Engeland dan.”

Karl: “Als je Europees kampioen wil worden, kom je die toch tegen. Ik zou ze juist liever vroeger tegenkomen dan in de finale. Finales laten zulke landen zelden liggen, maar vooraf kunnen ze wel eens struikelen.”

Voor Imke zijn Engeland en Frankrijk dus de grote favorieten?

Imke: “Vooral Engeland dan. Zie die ploeg: Bellingham, Saka, Foden, jonge talenten zoals Mainoo van Manchester United en Palmer van Chelsea… Een uitzonderlijk brede kern ook.”

Elodie: “Maar maken veel goede voetballers ook een goed team?”

Imke: “Het is geen garantie op een titel. Op het EK 2020 verloor Engeland in eigen huis, op Wembley, de finale tegen Italië.”

Thuisland Duitsland hoort volgens jou niet tot de favorieten?

Karl: “Je weet dat Duitsers er plots weer kunnen staan.”

Elodie: “Kroatië?”

“Is Kroatië geen favoriet? Niet voor Ruben Van Gucht, maar in 2018 toch WK-finalist?”

Elodie Ouédraogo

Waarom Kroatië? Uit sympathie voor de Kroatische Blanka Vlasic, ex-hoogspringster en als olympisch medaillewinnaar een ex-collega van jou en getrouwd met onze Ruben Van Gucht?

Elodie(lacht): “Welneen, die speelden toch de WK-finale in 2018?”

Je volgt dus wel de Rode Duivels, als supporter dan. Dan mag je even jouw basiselftal geven?

Elodie: “Kan ik niet. Ik ben echt blijven hangen bij de Gouden Generatie.”

En die is voorbij. Of gehalveerd.

Elodie: “Is dat zo? Het blijft sport en dat is geen exacte wetenschap. Het gaat over momentopnames: doen wat je moet doen op het moment dat het moet gebeuren.”

Karl: “En bovendien is voetbal één van de weinige sporten waarin je tegenstander die 30 procent minder is toch kan winnen.”

“Hoeveel keer zijn we echt dicht bij een prijs geweest? Toch niet op het WK 2018?”

Karl Vannieuwkerke

Maar volgens Karl staan de Duivels er beter voor dan in 2014, 2016, 2018, 2020 en 2022?

Karl: “Ik vind dat wel.”

Imke: “Toch niet verdedigend?”

Karl: “Oké, we hadden op veel van die tornooien achterin nog Kompany, Alderweireld en Vermaelen. Maar hoeveel keer zijn we écht dicht bij een prijs geweest? Toch niet op het WK 2018? Toen werden we in de halve finale tegen Frankrijk professioneel monddood gemaakt en hadden we geen antwoord! We konden in die match nooit aanspraak maken op de finale, toch? De enige referentiematch van de zogenaamde Gouden Generatie in al die tornooien, was tegen Brazilië op het WK.”

We hadden die kwartfinales ook alleen te danken aan die immense lucky kopbalgoal van Vertonghen tegen Japan.

Karl: “Ook waar. De geluksfactor speelt in voetbal altijd mee. Jullie waren toen nog niet geboren, maar op het WK van 1986 in Mexico, waar we ook de halve finales haalden, zijn we alleen met heel veel geluk door de groepsfase geraakt. Normaal hadden we er toen meteen moeten uit liggen.”

Elodie: “Dat bedoelde ik: het gaat altijd over momentopnames.”

Imke: “Daardoor is het niet altijd het beste land dat Europees kampioen wordt. Denk maar aan Portugal in 2016.”

Karl: “Dat EK was de grootste ontgoocheling. Na nochtans een spetterende match tegen Hongarije, 4-0, misschien de beste wedstrijd van Hazard voor de Duivels ooit. Maar het was ook maar Hongarije, hé.”

En zo’n ontgoocheling staat ons niet meer te wachten, denk je?

Karl: “De verwachtingen lagen vaak te hoog. Vandaar elke keer de teleurstelling. Ik denk echt dat we beter gewapend zijn, maar we gaan wel moeten kunnen rekenen op de allerbeste De Bruyne en Lukaku. Dan kan veel.”

Imke: “Ik hoop tegelijk wel dat we de jeugdige onbezonnenheid die we in de eerste matchen van Tedesco zagen gaan terugzien.”

Kan Doku één van de jonge sterren van het EK worden?

Imke: “Dat denk ik wel. Doku had altijd al die immense versnelling en flitsende dribbels, maar de pass die er moest op volgen en de efficiëntie ontbraken al te vaak en dat is afgelopen seizoen bij Manchester City duidelijk geëvolueerd. Al is dat bij City, waar eigenlijk altijd iemand aanspeelbaar is, wel iets gemakkelijker.”

Karl: “Een type als Doku floreert natuurlijk ook beter met een De Bruyne achter hem die goed draait. Die voelt waar hij in de ruimte kan duiken en zijn passes zijn altijd op maat…”

En nu concreet: mogen we tevreden zijn met een halve finale?

Imke: “Zou ik knap vinden, ja!”

Karl: “Maar we gaan toch niet tevreden zijn met een kwartfinale?”

Imke: “Vanaf een kwartfinale vind ik het toch al geslaagd.”

Karl: “Allez?! Nou ja, als je er dan uitgaat tegen Engeland of Frankrijk… Maar dan nog.”

Imke: “Alleen als je er dan eervol uitgaat.”

Karl: “Maar dan komt het nog niet in sierlijke letters in het Gulden Boek van de Belgische Voetbalgeschiedenis. En we gaan toch niet spreken over een overgangsjaar? We kunnen misschien nog maar één keer profiteren van een hoogconjuctuur met De Bruyne en Lukaku in combinatie met de aanstormende jeugd: Doku, Bakayoko, Onana, Mangala…”

Imke: “Da’s waar. Maar je kan toch nooit zeggen: we moéten…”

Karl: “In voetbal kan je dat nooit zeggen.”

Oké, ronden we hier het EK af en gaan we naar de Tour?

Imke: “Nu al? Had ik mij nu zo goed voorbereid. België-Slovakije: uitkijken voor Hamsik, Hrosovsky…”

Karl:(haalt schouders op) “Ach…wij hebben veel meer klasse.”

Imke: “Misschien kan je al titelen: De Rode Duivels spelen de finale en Remco Evenepoel wint de Tour! Dan trakteer ik hier iedereen!”