Wilmots wil dat Rode Duivels voetballen zoals… Oranje!

Zowel in Nederland als in België was de kritiek snoeihard na de interlandwedstrijden tegen respectievelijk Turkije en Cyprus. Opvallend was dat men bij onze noorderburen vond dat hun team veel te weinig de lange bal hanteerde terwijl Marc Wilmots net het tegenovergestelde zei. Moeten de Rode Duivels dan spelen zoals Oranje, dat naar de vierde plaats in zijn groep zakte en zijn lot niet meer in eigen handen heeft?

Een zege zonder glans, slaapverwekkend, te traag, inspiratieloos, beschamend voor een team met zoveel kwaliteiten,… De analisten waren scherp na Cyprus-België. We wonnen dan wel met 0-1, maar we kunnen alleen blij zijn met de drie punten. Kevin De Bruyne besefte dit ook en was eerlijk in zijn analyse: “Dit was veruit de slechtste match sinds ik bij de nationale ploeg ben. Een verklaring heb ik niet, bij de opwarming leek iedereen fris.”

Vastgeroest in één idee

Jan Mulder vond dit alvast onbegrijpelijk: “Ze verdienen allemaal 250.000 euro per week maar weten niet waaraan deze slechte prestatie ligt! Het is toch duidelijk: het tempo lag veel te laag. En ze zijn vastgeroest in één idee. Vermaelen lijkt niet te beseffen dat hij zelf soms een deel van de afstand kan overbruggen met de bal en niet steeds een pass van 40 meter moet versturen.”

Marc Wilmots ontkende dat hij gevraagd had de lange bal te hanteren. “Dat was helemaal niet de opdracht. Integendeel, ze moesten de bal over de grond laten gaan, dat is onze sterkte.”

Te veel tussenstations

In Nederland klonk het net andersom. Pierre Van Hooijdonk ergerde zich aan de vele tussenstations bij Oranje. “Het lijkt wel alsof iedereen eens aan de bal moet komen. Het is een arrogante manier van spelen. Als je met één pass veertig meter kan overbruggen, waarom moet het dan in zeven passen? Als je de bal in de zestien dropt, creëer je meteen dreiging. Ook uit een afvallende bal kan immers een doelkans ontstaan.”

Conclusie: België moet spelen zoals Oranje en vice versa.