Laatste rechte lijn richting WK: wordt het Pidcock en de vijf Belgische honden?

Het was zowaar spannender dan verwacht, de cross in Hamme. Veel wijzer werden we er echter niet van. Sommige WK-favorieten toonden zich (even), anderen speelden dan weer verstoppertje. En Laurens Sweeck, die won.

Hij speelde met het idee om vroeger naar de VS af te reizen, maar hij heeft het dan toch niet gedaan. De ervaring leert hem dat hij na een competitieloos weekend niet zijn beste crossen rijdt. En dus stond Eli Iserbyt gisteren aan de start in Hamme en reist hij vandaag naar Hoogerheide af. Van coach Rudi Van de Sompel kreeg hij de opdracht om in één van de twee crossen gas te geven. “Voel je je zaterdag goed, ga er dan maar meteen voor. Dan kan je in Hoogerheide je krachten sparen.”

Iserbyt was lang niet de enige met die insteek. Toon Aerts, ook WK-favoriet, had één taak: zijn ruime voorsprong op Iserbyt in de X2O Badkamers Trofee veiligstellen. Uitrijden op een fatsoenlijke manier, noemde zijn trainer het. Tim Aerts, kinesist van beroep en overigens geen familie van Toon, zei dat zijn poulain in Hamme zeker niet voor de zege zou rijden. “Het is zijn parcours niet.” En over Hoogerheide? “Het kan zelfs zijn dat we die cross laten vallen.”

Daarnaast was er nog Tom Pidcock, dé Britse WK-topfavoriet. “Hij zal geen verstoppertje spelen, want na zijn stage zal hij crossritme nodig hebben”, vertelde Rudi Van de Sompel ons. Een gevoel dat beaamd werd door de coach van de Brit, Kurt Bogaerts. “Dit weekend is ideaal om het crossgevoel op te frissen. Wij hebben ons voorbereid om op 30 januari top te zijn.”

Die ene lange klim

Kortom, Fayetteville is het codewoord. Iedereen weet wat er daar te gebeuren staat: één lange klim. Iserbyt bereidde zich erop voor in de Vlaamse Ardennen. Van de Sompel: “Hoelang doe je over die klim op een droog parcours? Vijfentwintig seconden? Dertig? Dat hebben we op de Kluisberg nagebootst. Tien keer, vijftien keer…” Ook ploegmaat Michael Vanthourenhout trok de voorbije weken naar het Kluisbos om de WK-klim te simuleren. Ploegleider Mario De Clercq was erbij en zag dat het goed was. “Laat ons hopen dat het zijn vruchten afwerpt. Als je mij vraagt wie mijn WK-favoriet is, zeg ik Michael Vanthourenhout.”

Toon Aerts van zijn kant trok naar het Hageland. Naar Langdorp, waar Niels Albert vroeger trainde. Tim Aerts: “Je hebt er een lange helling van dezelfde tijdsduur en hellingsgraad. En met een tempostuk er meteen na.” Donderdag legde Aerts nog een inspanningstest af en liet hij zijn bloed nakijken. Check: zijn beste bloedwaarden en zijn tweede beste test ooit. “Toon haalde vorig jaar op het WK in Oostende zijn beste niveau ooit. Nu deden we de test echter twee weken vroeger, omdat dit in Amerika niet kan. Toon zei me dat hij naar zijn beste vorm aan het toegroeien is.” Voor de volledigheid: ook Pidcock heeft zich op Fayetteville voorbereid. Kurt Bogaerts: “Op bepaalde hellingen tijdens de ploegstage op Mallorca. We weten wat we kunnen verwachten.”

Kamp-Eli en Kamp-Toon

Rest de vraag: hoe moeten de Belgen op het WK tegen Pidcock strijden? De trainers van Iserbyt en Aerts vragen het zich luidop af. “Sven Vanthourenhout zal misschien toch moeten zeggen: we gaan het zo doen en niet anders ”, vindt Van de Sompel. “Als alle Belgen voor zichzelf rijden, zal er iemand anders winnen.” Ook Tim Aerts heeft bedenkingen. “De Belgen op één lijn krijgen, dat zal Sven Vanthourenhout niet lukken. We zitten met twee kampen: het kamp-Iserbyt en het kamp-Aerts. Er zijn er een paar die iets voor Eli willen doen en er zijn er een paar die iets voor Toon willen doen. Michael Vanthourenhout wil gerust iets voor Eli doen en Quinten Hermans wil gerust iets voor Toon doen, maar het probleem is dat Michael en Quinten zelf ook kunnen winnen. Als vier honden voor één been vechten, kan het zijn dat de vijfde ermee heen loopt. Ik meen dat oprecht: als Eli en Toon een kans willen maken, moeten ze samenwerken. Als het een man-tegen-mangevecht met Pidcock wordt, is Toon de enige die hem kan verslaan. Niet Eli. We hebben dit seizoen al vaak genoeg gezien dat het in dat geval een moeilijk verhaal wordt.”

Jurgen Mettepenningen, teammanager van Iserbyt bij Pauwels Sauzen-Bingoal, vindt toch dat zijn kopman de vooruitgeschoven Belgische pion moet worden. “Met Michael, Toon en Quinten als schaduwkopmannen. Als de Belgen elkaar kunnen helpen, moeten ze dat zeker doen. Ik denk ook dat ze daar verstandig genoeg voor zijn. Maar op dit parcours vermoed ik dat er van tactiek weinig sprake zal zijn. De beste wint. De vraag is vooral: hoe goed zal Pidcock zijn? Het zou wel eens een spannend duel kunnen worden.” Mario De Clercq denkt terug aan het EK op de VAM-berg, toen de Belgen geen rekening met Lars van der Haar hielden. “Nu is Pidcock de favoriet, dus kunnen we niet zo verrast worden. Alle druk ligt bij hem. Bij de Belgen wordt de stress nu wat verdeeld en kunnen ze rekenen op elkaars steun. Dat hoop ik toch.”

Vijfde hond Sweeck

Oja, er werd gisteren dus gecrost in Hamme. Bij de dames pakte Lucinda Brand haar 17de seizoenszege. “Ze zal er in de VS alles aan doen om zichzelf op te volgen, maar we beseffen dat het op dat parcours moeilijk wordt tegen Marianne Vos”, zegt Sven Nys, haar teammanager bij Baloise Trek Lions. Bij de beloften lijkt Thibau Nys na zijn vijfde plaats net op tijd weer fit. Bij de profs toonden vooral Aerts en Pidcock zich, maar was het Laurens Sweeck die zijn eerste grote cross van het seizoen won. Wordt hij de vijfde Belgische hond op het WK? “Praat maar niet te veel over mij”, lachte Sweeck, die in de VS niet zijn favoriete omloop vindt, maar in zijn beste dagen altijd een straf konijn uit zijn hoed weet te toveren.

Het slotwoord is voor Kurt Bogaerts. We vroegen de Vlaamse trainer van Tom Pidcock deze week of zijn poulain soms last heeft van favorietenstress. Zijn antwoord: “Na Fayetteville komt er voor Tom een stevig voorjaarsblok aan. Ik denk dat we van de VS vooral zullen proberen te genieten.”

Een glimlach volgde. Hadden we u al gezegd dat het WK volgende zondag om 21.30 uur Belgische tijd begint?