Gert Verhulst en Studio 100 maakten in 2014 hun eerste eigen creatie voor volwassenen: “Ondernemen is altijd risico’s nemen”

Zes jaar na de musical Daens pakte Studio 100 in 2014 uit met de spektakelmusical ’14-’18. “Terwijl Daens nog gebaseerd was op de gelijknamige film van Stijn Coninx, was ’14-’18 onze eerste volledig eigen creatie voor volwassenen”, blikt Gert Verhulst terug. “Dat, gecombineerd met de rijdende tribunes en immense decor maken het een van de mijlpalen in de geschiedenis van Studio 100.”

Met ’14-’18 slaagde Studio 100 er bovendien ook in om een breed publiek aan te spreken. “In die periode reageerden mensen bij het woord musical vaak wat ongemakkelijk. ’14-’18 is erin geslaagd om heel wat vooroordelen weg te nemen en een publiek te bereiken dat anders nooit naar musicals ging”, klinkt het niet zonder trots.

De organisatie was een gigantische operatie voor het bedrijf. “Als je weet dat er gemiddeld 30 à 40.000 kijkers naar een musical in Vlaanderen komen kijken, weet je dat de organisatie van een musical waarbij je ruim 150.000 bezoekers nodig hebt om break-even te draaien een risico is. Maar uiteraard wel een berekend risico”, lacht Gert. “Ondernemen is altijd risico’s nemen. Als het niet werkt, weet je dat je een verlies moet slikken. Maar dat was hier niet het geval. De musical was een gigantisch succes en zorgde ervoor dat we nu ook ’40-’45 konden maken.” Daar zijn intussen al meer dan 700.000 tickets voor verkocht.

Kiezen voor kwaliteit

In deze reeks 20 jaar De Zondag hadden we Gert Verhulst eigenlijk voor zowat elk jaar kunnen vragen. 20 jaar Piet Piraat, de eerste Late Night Show, K2 zoekt K3,… Als we polsen naar het project dat er voor hem bovenuit steekt, hoeft Gert niet lang na te denken. “Dan kies ik toch wel voor de musicals die we de afgelopen jaren gerealiseerd hebben. In het bijzonder ’40-’45 omdat we daar waanzinnige bezoekersaantallen mee gehaald hebben én omdat we daarmee ook de eerste serieuze stap in die wereld in het buitenland zullen zetten. We bundelden de krachten met Joop van den Ende en zullen ’40-’45 met hem naar Nederland brengen. We hopen echter dat dit een samenwerking wordt op lange termijn die internationaler zal gaan dan enkel Vlaanderen en Nederland.”

Een andere mijlpaal voor Gert zijn de pretparken. “Met de overname van het Meli Park in 2000 als grote startpunt. Intussen baten we een reeks van parken uit, in zowel binnen- als buitenland. In dat marktsegment groeien we niet alleen, maar brengen we ook echt kwaliteit. Het hotel dat we onlangs in Plopsaland hebben gebouwd is een van de mooiste hotels die ik al heb gezien, daar kan ik alleen maar ongelofelijk fier op zijn.”

Corona

De parken waar Gert zo trots op is, moesten het afgelopen jaar omwille van corona noodgedwongen de deuren sluiten. “Als je weet dat wij jaarlijks twee à drie miljoen bezoekers ontvangen in alle parken samen, is het duidelijk dat dit financieel een zware klap is geweest. We zijn als bedrijf heel zwaar getroffen geweest door corona. In tegenstelling tot in sommige andere sectoren zie ik bij ons geen enkele positieve kant van corona. Gelukkig zijn een aantal van onze activiteiten wel kunnen doorgaan. We zijn ook een gezond bedrijf dat wel tegen een stoot kan. Wij overleven deze periode, maar uiteraard hadden we het liever niet moeten meemaken”, blikt Gert terug. “Ik hoop dat we dit snel achter ons kunnen laten en in het najaar ons 25-jarige bestaan goed kunnen vieren.”

Met pensioen?

Waar Gert zichzelf over twintig jaar ziet, daar is hij niet mee bezig. “Ik ben niet veel bezig met het verleden en zeker niet met de verre toekomst”, klinkt het duidelijk. “Ik kom intussen 35 jaar op televisie en heb alles rondom mij zien veranderen. Ik amuseer me nog altijd. Ik hoop dan ook vooral dat we in de toekomst nog mooie projecten kunnen doen en dat het bedrijf blijft groeien. Ik ben heel gelukkig met wat we hebben bereikt en met wat ik persoonlijk heb kunnen doen in mijn leven. Ik stel niet te veel eisen aan de toekomst.”

Gert zich niet snel met pensioen vertrekken. “Al wordt zoiets natuurlijk grotendeels door het publiek beslist. Als niemand nog naar je shows of programma’s kijkt, gaat de stekker er op een moment uit. Maar liedjes maken of dingen schrijven en bedenken, daar zie ik me nooit mee stoppen.”