Marvin Ogunjimi (33) was tien jaar geleden een vaste waarde bij de Rode Duivels: “Kon het telefoontje van Wilmots niet geloven”

Anno 2011 begon het tij stilaan te keren voor de Rode Duivels, na enkele moeilijke jaren en gemiste tornooien. Grote talenten maakten hun intrede en de resultaten gingen in stijgende lijn. Marvin Ogunjimi maakte als spits deel uit van de toenmalige selectie. Het zou uiteindelijk het hoogtepunt worden van zijn carrière. “Het helpt als je omringd wordt door toppers zoals Kevin De Bruyne, dan ga je mee in die flow.”

Een tiental jaar geleden zag de gouden generatie van de Rode Duivels het levenslicht. Sterren zoals Romelu Lukaku, Kevin De Bruyne, Dries Mertens en Thibaut Courtois maakten in 2010 en 2011 hun debuut als international. Net als spits Marvin Ogunjimi, die in die periode goed was voor 9 selecties, 7 effectieve caps en 4 goals. De Mechelaar is intussen 33 jaar en houdt het bijna voor bekeken als voetballer.

Marvin, hoe blik je nu terug op die absolute topperiode in je carrière?

“Voor een jonge speler als ik was dat echt een droom die uitkwam. Op een selectie voor de Rode Duivels had ik bijvoorbeeld nooit durven te hopen. Toen ik een telefoontje kreeg van toenmalig assistent-bondscoach Wilmots kon ik het nauwelijks geloven. Het ging ook allemaal zo vlot toen, zowel bij de nationale ploeg als bij Racing Genk. Daar pakten we in die periode de beker en de titel. Het helpt natuurlijk als je omringd wordt door absolute toppers zoals Kevin De Bruyne. Je gaat mee in die flow, de ballen gaan vlot binnen… Een groot deel van de huidige selectie was toen ook al actief, met sommigen heb ik nog steeds een goed contact.”

Je kon destijds ook voor de nationale ploeg van Nigeria kiezen, een moeilijke keuze?

“Helemaal niet eigenlijk. Ik heb een Nigeriaanse vader, maar ben hier bij mijn Belgische moeder opgegroeid. Uit respect voor haar wou ik dus absoluut voor België spelen. In Nigeria was ik zelfs nog nooit geweest.”

Intussen ben je al even geen Rode Duivel meer, maar kennen velen je vooral als globetrotter. Een vervelende stempel op je carrière?

“Neen, want ik begrijp het volledig. In de Belgische en Noorse competitie heb ik topperiodes gekend, maar er waren uiteraard ook veel minder geslaagde passages. We moeten daar niet flauw over doen. Daar zat echter steeds een reden achter. Zoals veel spelers kende ik enkele zware blessures en ik maakte ook gewoon een paar keer de foute keuze. Toch wil ik zeker geen excuses zoeken en blijf ik trots op het parcours dat ik heb afgelegd. Ik heb er veel uit bijgeleerd en ben dankbaar voor alle kansen die ik kreeg.”

Je speelde in België, Nederland, Spanje, Noorwegen, maar ook in verre landen zoals Zuid-Korea, Thailand, Wit-Rusland, Vietnam, Kazachstan en Albanië. Wellicht goed voor enkele anekdotes?

“Sowieso! Ik vind het unieke karakter van elk land erg mooi, maar soms kon je niet anders dan je afvragen waar je in godsnaam beland was. In Thailand had onze voorzitter de club bijvoorbeeld cadeau gekregen van zijn rijke familie. Hij besliste niet alleen wie de coach moest opstellen – anders vloog de coach buiten – maar hij trainde ook gewoon zelf mee. Bovendien eiste hij dat verdedigers hun voet zouden terugtrekken, zodat hij gemakkelijk kon scoren. Te gek voor woorden. In Zuid-Korea had mijn ploeg dan weer een mindere periode, waarop een ritueel volgde dat geluk moest brengen. Dat was iets met de kop van een dier op een tafel… Gelukkig moesten gelovige spelers zoals ikzelf niet aan het ritueel deelnemen, maar speciaal was het wel.” ( lacht )

Wat mogen we je voor de komende 20 jaar nog toewensen, Marvin?

“Zoals iedereen wil ik natuurlijk vooral dat ikzelf, mijn kinderen en de rest van de familie gezond blijven. Ook op professioneel vlak heb ik nog wel ambitie. Als actief voetballer heb ik nog één jaar een contract bij Patro Maasmechelen, daarna hang ik normaal de schoenen aan de haak. Wel blijf ik graag in het voetbal actief. Zo wil ik pleiten voor meer diversiteit in de media. Zelf spreek ik Nederlands, Frans en Engels. Ze mogen me altijd vragen als analist, co-commentator of voor podcasts. Daarnaast wil ik vanuit mijn ervaring graag iets doen met de begeleiding van spelers met Afrikaanse roots. Zodat zij op een positieve manier wat vaker in de kijker zouden komen. Ten slotte heb ik ook een uitgebreid netwerk, door de vele landen waarin ik speelde, en zou scouting wel iets voor mij zijn. Nog veel plannen dus!” (Arjan Desante)