In 2012 stopte het iconische tv-programma van Piet Huysentruyt: “Nog één SOS Piet-reeks zou een mooie afsluiter van mijn carrière zijn”

Na acht succesvolle jaren werd in 2012 een punt gezet achter ‘SOS Piet’. Het tv-programma waarin falende hobbykoks bij hen thuis hulp krijgen, beleeft momenteel een nieuw leven op VTM Gold. “Voor mij is ‘SOS Piet’ het beste programma dat ik ooit gemaakt heb”, blikt Piet Huysentruyt terug. “Ondanks het feit dat het keihard werken was, was het een van de mooiste periodes in mijn leven.”

“Ik had al een kookprogramma op VTM dat Lekker Thuis heette en waarvan we uiteindelijk meer dan 1.000 afleveringen gemaakt hebben. De producent van het programma en mijn manager vonden dat ik meer in mijn mars had dan een kookprogramma in een televisiestudio. Toen ik in die periode op de Boekenbeurs signeerde, schreef ik daar altijd eerste hulp bij kookgevallen bij. In de Verenigde Staten liep toen ook een tv-programma dat 911 Food heette en waar een chef mensen aan huis ging helpen. Na een stevige brainstormsessie kwamen we bij SOS Piet uit. Het concept? Ik ga langs bij iemand thuis die zijn gerecht steeds ziet mislukken en ik los het op. Aanvankelijk was SOS Piet een studioprogramma waarin de thuisfilmpjes verwerkt zaten. De studio viel vrij snel weg. In de plaats gingen we in elke aflevering bij drie mensen thuis langs.”

Met vallen en opstaan

“De opstart van SOS Piet had flink wat voeten in de aarde. We maakten een pilootaflevering bij een man die chicons in hesp had klaargemaakt. Het was een bijzonder vreemde vogel en bovendien was zijn keuken veel te klein voor onze cameraploeg. We hebben dat programma toen echt met vallen en opstaan in elkaar gebokst. Voor de pilootaflevering was mijn vaste regisseur verhinderd. Tom Waes heeft toen de regie op zich genomen. Straf hé!”

“Ik vond het zalig om bij de mensen thuis te gaan koken. Dat was echt mijn ding. Wanneer je in een studio kookt, moet je het hele programma zelf volpraten. Bij SOS Piet had ik altijd een klankbord. Ik praatte met de mensen alsof ik dat programma al 100 jaar maakte. Ik was ook overal welgekomen en was de boy next door die het kookprobleem kwam oplossen. Net als een dokter die bij de mensen langskomt, had ook ik een magisch valiesje bij waarin altijd het ultieme ingrediënt zat om het gerecht toch te doen slagen.”

Dé legendarische quote uit SOS Piet is uiteraard: “En wat hebben we vandaag geleerd?” “De regisseur vroeg me hoe we het programma zouden afsluiten. Die zin kwam spontaan bij mij op. Ik pakte de mensen op het einde vast en vroeg wat ze vandaag geleerd hadden. Die zin is inderdaad een eigen leven beginnen leiden. Ook nu nog, bijna tien jaar na het einde van het programma, wordt ze nog vaak gebruikt. Ik hoor op televisie geregeld commentatoren of ministers vragen: wat hebben we vandaag geleerd? Ook viroloog Marc Van Ranst stelde die vraag al.”

Drie miljoen kookboeken

“Het succes van dit programma was zijn eenvoud. Bovendien bevatte het alles wat een goed programma moet hebben. Je leerde iets bij, er was wat humor en je kreeg inkijk in de huizen van de mensen. Alles was aanwezig. Zelfs wie niet van koken hield, keek toch. En ook mijn taal zal wel voor een stuk bepalend geweest zijn. Ik lette daar nooit echt op, het kwam er spontaan uit. Het mooiste programma wat ik ooit op tv heb gemaakt, was Piets Pan , maar SOS Piet was mijn beste televisieprogramma. Ondanks het feit dat het keihard werken was, was het een van de mooiste periodes in mijn leven. Het programma heeft acht jaar gelopen en er zijn van SOS Piet meer dan 3 miljoen kookboeken verkocht. Dan heb je toch iets bereikt in je leven, nietwaar. Weet je, ik zou nog graag een nieuwe reeks van SOS Piet maken. Ik heb dit zó graag gedaan. Het zou een mooie afsluiter zijn van mijn televisiecarrière.”

Tot slot beantwoordt Piet ook de vraag die we aan iedereen stellen in deze reeks: waar zie je jezelf binnen 20 jaar? “Ik zal antwoorden in mijn gekende stijl. Ten eerste: ik hoop dat ik dan nog leef. Ik zal dan immers de leeftijd hebben van mijn moeder toen zij stierf. Ten tweede: ik hoop dat ik dan nog gezond ben. En ten derde: ik hoop dat ik mijn handicap bij het golfen tegen dan onder de 20 heb gekregen.”