Zelfstandig en mama? Het is echt niet eerlijk…

Een 8-tal weken geleden werden mijn vriendin en ik de trotse ouders van ons eerste dochtertje Madeleine. Plots was ik papa, mijn geluk kon niet op. Deze week kende mijn geluk echter een kleine terugval. Ik moest dat kleine meisje al naar de crèche brengen…

Een kind van pas 8 weken al naar een crèche brengen? Hoe komt dat? Wel… 1 reden! Mijn vriendin is zelfstandig en had dus maar recht op 8 weken uitkering. Logica in België, een land dat toch gekend staat om zijn sociaal systeem? Ik dacht het niet.

Ik wil eerst benadrukken dat ik dit hier zeker niet neerpen uit jaloezie naar mama’s die 15 weken (of veel meer) zwangerschapsrust kregen voorgeschoteld. Ik gun iedere mama haar fantastische periode met haar kleine wondertje. Maar toen ik deze week de tranen in de ogen van mijn vriendin zag toen ik ons dochtertje voor dag en dauw meenam naar de crèche, moet dit me toch eventjes van het hart.

Even een paar feiten

(Bron mamabaas.be)

Mijn vriendin werkte de volle 9 maanden en moest de week voor haar uitgerekende bevallingsdatum verplicht stoppen met werken. Nog een geluk dat ons dochtertje niet veel langer dan haar uitgerekende datum wachtte om zichzelf aan de wereld te presenteren. Want die 7 weken (+1 vóór de bevallingsdatum) worden in ons sociaal systeem niet uitgesteld of verlengd. Elke dag dat Madeleine later zou komen, was een dag minder dat mijn vriendin samen met onze kleine spruit thuis zou zijn.

“Mijn vriendin zat vaak thuis omdat ze door die keizersnede zelf de maxi-cosi niet in de auto mocht plaatsen”

Keizersnede

We hadden dan nog eens een moeilijke bevalling met een onverwachtse keizersnede als gevolg. Door die chirurgische ingreep mocht mijn vriendin een zestal weken niets opheffen boven de 5 kg. Een maxi-cosi met een baby in weegt inderdaad meer… Aangezien ik na 10 dagen vaderschapsrust al terug aan het werk moest, zat mijn vriendin vaak thuis omdat ze door die keizersnede zelf die maxi-cosi niet in haar auto mocht plaatsen om bijvoorbeeld een heerlijk uitje te maken in het bos met onze dochter of om simpelweg boodschappen te doen.

Het best bij mama

7,5 weken na haar geboorte, werd onze kleine prinses dus bij de onthaalmoeder afgezet. In haar job kan mijn vriendin het haar namelijk niet veroorloven om een bepaalde tijd onbetaald verlof te nemen. We zijn een jong gezinnetje met dagelijkse/maandelijkse/jaarlijkse kosten dus kunnen we niet anders dan er voor te zorgen dat er maandelijks brood op de plank komt. We zijn nu enkele dagen verder en over de crèche kunnen we echt geen slecht woord zeggen, maar het is toch allemaal ’t zelfde niet. Een paar weken extra gingen toch welgekomen zijn. Want onze dochter haar voeding staat nog niet helemaal op punt en pasgeborenen tonen toch een duidelijke voorkeur voor alles rond de mama. Ik weet dat ze nu vaak getroost zal worden door een kinderverzorgster uit de crèche, maar het zal voor onze dochter toch anders aanvoelen dan bij haar mama.

De momenten met onze dochter die we overdag verliezen, proberen we ’s avonds meer dan goed te maken. Madeleine krijgt dan alle aandacht en daar geniet ze (aan haar guitige glimlach te zien) met volle teugen van.

Studiekeuze?

En dan kun je zeggen, je kiest toch om zelfstandig te zijn, maar ik ben er zeker van dat mijn vriendin een 10-tal jaar geleden bij haar studiekeuze hierover geen moment heeft bij stilgestaan. Hopelijk geraakt dit bericht wel via via bij één of andere minister of volksvertegenwoordiger (de stem van het volk, nietwaar?) en staat hij of zij er misschien eventjes (al is het maar 1 minuutje) bij stil.